Przewlekłe zapalenie oskrzeli i jego objawy, przyczyny oraz leczenie
3 min readZapalenie oskrzeli o przewlekłym charakterze stwierdza się przy długotrwałym występowaniu takich objawów jak kaszel oraz odkrztuszanie charakterystycznej wydzieliny przez kilka miesięcy w roku. Nieodpowiednio przeprowadzony proces leczenia lub też brak leczenia mogą doprowadzić do powikłań, a jednym z nich jest przewlekła obturacyjna choroba płuc. Podobnie jak w przypadku ostrego zapalenia oskrzeli grupą osób o podwyższonym poziomie ryzyka zachorowania są nałogowi palacze oraz osoby narażone na wdychanie oparów oraz pyłów. Pewną prawidłowość można zauważyć także w przypadku osób w różnym przedziale wiekowym – dużą wrażliwością na przewlekłe zapalenie oskrzeli cechują się osoby w wieku młodzieńczym oraz starzejące się.
Kontakt z czynnikami chorobotwórczymi
Przewlekłe zapalenie oskrzeli to schorzenie, które najczęściej rozwija się poprzez kontakt osoby z dymem papierosowym. Dym papierosowy podrażnia błony śluzowe i powoduje zwiększenie wydzielania śluzu w oskrzelach przez gruczoły go produkujące (zwiększa się także ich objętość oraz ilość). Prowadzi to do upośledzenia prawidłowego funkcjonowania tkanek, przez co w drogach oddechowych odkłada się nadmierna ilość wydzieliny i dochodzi do zintensyfikowania rozwoju drobnoustrojów. Rejonami o dużym stopniu ryzyka zachorowania na zapalenie płuc są regiony o dużym stopniu zanieczyszczenia, co prowadzić może nie tylko do powstania choroby, ale również pogorszenia stanu osoby chorej. Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi choroby są także duża wilgotność lub też skrajnie suchość, uwarunkowania genetyczne i indywidualne predyspozycje do zachorowań na choroby układu oddechowego.
Infekcje wirusowe i bakteryjne
Główną przyczyną zachorowań na przewlekłe zapalenie oskrzeli są jednak infekcje wirusowe oraz bakteryjne takich szczepów jak wirusy paragrypy, RSV, grypy typu A bądź B, Cozsackie, opryszczki, rynowirusy i adenowirusy. Za infekcje bakteryjne odpowiadają natomiast bakterie Mycobacterium tuberculosis, Moraxella catarrhalis, Mycoplasma pneumoniae, Haemophilus influenzae, Streptococcus pneumoniae, Bordetella pertussis i Chlamydiophila pneumoniae.
Powodem rozwijania się drobnoustrojów w drogach oddechowych jest nadmierna ilość wydzielanego przez gruczoły śluzu, co uniemożliwia usuwanie drobnoustrojów z organizmu. Pojawiają się trudności w oddychaniu, duszność podczas aktywności fizycznej oraz ogólny spadek wydolności oddechowej. Chorobie przewlekłego zapalenia oskrzeli towarzyszy dokuczliwy kaszel, wysoka temperatura oraz charakterystyczna wydzielina śluzowa odkrztuszania zwłaszcza po nocy. Ważne jest odpowiednie rozpoznanie choroby oraz jej precyzyjne różnicowanie z rakiem i gruźlicą płuc, niewydolnością serca, rozstrzeleniem oskrzeli oraz astmą oskrzelową.
Leczenie przewlekłego zapalenia oskrzeli
Postępowanie terapeutyczne w przypadku przewlekłego zapalenia oskrzeli jest bardzo podobne jak w przypadku ostrego zapalenia. W terapii biorą udział leki o działaniu objawowym, wykrztuśnym oraz przeciwgorączkowym. Podaje się choremu mukolityki odpowiedzialne za wspomaganie procesu usuwania wydzieliny z dróg oddechowych. W przypadku stwierdzenia podłoża astmatycznego stosuje się także bromek ipratropium, pochodne metyloksantyny oraz ß2-mimetyk, które odpowiedzialne są za rozszerzanie oskrzeli.
Jako wspomaganie procesu fizjoterapii stosuje się także drenaż płuc. Podczas procesu leczenia ważne jest ułożenie chorego w pozycji umożliwiającej mu jak najbardziej efektywne odkrztuszanie wydzieliny śluzowej, niezbędna jest także izolacja od czynników mogących mieć wpływ na pogorszenie jego stanu zdrowia, jak np. papierosy, zanieczyszczone powietrze. W przypadku redukcji stanu zapalnego nie powinny pojawić się groźne komplikacje. Powikłaniem może być jednak rozedma płuc, astma oraz obturacyjna choroba płuc, na które narażone są szczególnie osoby palące. Ze względu na możliwe powikłania choroba ta może być bardzo drożna nawet dla życia pacjenta, a w takich przypadkach znaczenie ma również jego wiek (osoby starsze znacznie gorzej przechodzą chorobę ze względu na ich obniżoną za zachorowania odporność organizmu).