Witamina B6. Dlaczego taka ważna?

Witamina B6 została opisana w 1930 roku, kiedy badacze Chick i Copping nazwali ją czynnikiem I. Przez lata badali jej funkcje w organizmie, aby udowodnić, jak ważną witaminą jest dla człowieka.

Dziś już nikt nie ma wątpliwości – witamina B6, inaczej zwana pirydoksyną, jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Zarówno jej niedobór, jak i nadmiar, wiąże się z przykrymi dla nas objawami. Jakimi? Za co odpowiada witamina B6? Jak ją suplementować?

Witamina B6 – za co odpowiada?

Rozpuszczalna w wodzie, po spożyciu magazynowana jest w mięśniach i wątrobie. Witamina B6 silnie oddziałuje na układ nerwowy – jej wystarczająca podaż w organizmie to prawidłowe funkcjonowanie nie tylko układu nerwowego, ale i wszystkich mięśni, w tym serca. Ponadto witamina B6 wpływa na wzrost odporności organizmu, na pracę mózgu i obniża ryzyko miażdżycy. Jest więc ważna dla każdego, a już szczególnie dla seniorów. Możecie przeczytać o niej pod tym kątem również tutaj – http://vitabuerlecithin.pl/poradnik/witamina-b6-rola-w-organizmie-czlowieka/ .

Objawy niedoboru

Skutki nadmiaru, tak jak i niedoboru witaminy B6 mogą być różne, w zależności od stopnia jej deficytu w organizmie. Zazwyczaj pierwsze z nich wydają się niegroźne – pojawiają się np. stany zapalne skóry, podrażnienia w jamie ustnej i na języku. Jeśli objawy zostaną zignorowane, a ilość spożywanej witaminy B6 się nie zwiększy, może dojść do bezsenności, depresji, napadów drgawek, a nawet arytmii serca czy udaru mózgu.

Objawy nadmiaru witaminy

Nadmiar witaminy B6 to zazwyczaj błąd jedynie niewłaściwej suplementacji. W zbyt dużych dawkach pirydoksyna może powodować zwyrodnienia tkanki nerwowej, które początkowo objawiają się mrowieniem kończyn czy problemami z koordynacją ruchową. Jednak jeśli przyjmujemy nie więcej niż 200 mg witaminy B6 na dobę, ryzyko przedawkowania praktycznie nie istnieje.

Źródła witaminy B6 w pożywieniu

Dieta obfita w witaminę B6 zawiera w jadłospisie produkty takie jak rośliny strączkowe, orzechy włoskie, kaszę gryczaną, otręby oraz produkty odzwierzęce – mięso, mleko i jaja. Ze względu na tą różnorodność ciężko doprowadzić do jej niedoborów. Jeśli jednak dieta w niewielkim stopniu zawiera wyżej wymienione produkty, konieczna może okazać się zewnętrzna suplementacja.