Starczowzroczność

Starczowzroczność, inaczej presbiopia jest następstwem naturalnego procesu starzenia się organizmu. Pojawia się zwykle po 40 roku życia i polega na utracie zdolności akomodacji oka. Starczowzroczność nie jest wadą wzroku, ani nadwzrocznością. Niestety z wiekiem dotyka każdego. Jednak istnieje kilka metod leczenia starczowzroczności, jedną z nich, zdaniem wielu najdoskonalszą jest laseroterapia.

Objawy starczowzroczności

Aby widzieć z bliska, czytać, pracować przy komputerze nasze oczy muszą akomodować, czyli doprowadzać soczewkę do załamywania światła. Niestety z biegiem lat soczewka traci elastyczność i tym samym zdolność akomodacji. Objawy są jednoznacznie – czytając książkę, oglądając zdjęcia czy kartę w restauracji musimy oddalać od siebie tekst. Takie czytanie „na wyciągnięcie ręki” może być kłopotliwe i niekomfortowe. W młodym, zdrowym oku które patrzy na oddalony przedmiot, soczewka skupiająca promienie światła jest płaska, a patrzenie w dal jest bezproblemowe. Natomiast, gdy przeniesiemy wzrok na przedmiot blisko nas mięśnie za soczewką napinają się i zmieniają jej kształt z płaskiego na wypukły. Z czasem soczewka zmienia kształt w coraz mniejszym stopniu, utrudniając widzenie. Proces utraty elastyczności soczewki postępuje wraz z wiekiem, chociaż jest to kwestia indywidualna.

Jak wykrywa się starczowzroczność?

Kiedy zauważymy pierwsze objawy presbiopii warto umówić się na wizytę u okulisty. Starczowzroczność można wykryć dzięki badaniu autorefraktometrem. Na czym polega badanie? Pacjent patrzy w punkt znajdujący się najczęściej jakiegoś krajobrazu, a urządzenie zwiększa i zmniejsza ostrość ustalając korekcję. Można również zastosować tradycyjną metodę, czyli sprawdzenie wzroku pacjenta na tablicy Jägera, która zawiera litery o różnej wielkości.

Leczenie starczowzroczności

Można zaobserwować, że niektóre osoby z krótkowzrocznością noszą przy sobie jednocześnie dwie pary okularów, jedne do czytania, drugie to patrzenia w dal. W tym przypadku warto zainwestować w szkła dwuogniskowe, które posiadają linię rozdzielającą dwie płaszczyzny. Położona wyżej służy to patrzenia w dal, a ta niżej – do patrzenia z bliskiej odległości. Niestety takie rozwiązanie nie jest idealne, ponieważ soczewka nie uwzględnia strefy pośredniej, czyli nie dostrzegamy wyraźnie obrazów w odległości np. 1,5-2 metry od nas. Coraz bardziej popularną metodą leczenia starczowzroczności jest zabieg laserowy, dzięki któremu pacjent może czytać bez okularów już dzień po zabiegu.

Więcej na: http://www.voigtmedica.pl/zycie-bez-starczowzrocznosci/