Zapalenie pęcherza moczowego

Jest to schorzenie, które o wiele częściej pojawia się u pań niż u panów z uwagi na krótką cewkę moczową u kobiet oraz bliskość wilgotnej pochwy. Choroba nazywana jest także zakażeniem układu moczowego. Za zapalenie pęcherza odpowiadają pałeczki okrężnicy. Zapalenie pęcherza związane jest też ze stosunkami seksualnymi z nowym partnerem lub używaniem prezerwatyw nasyconych spermicydami. Cukrzyca, otyłość, uszkodzenie rdzenia kręgowego oraz cewnikowanie również mogą wywołać tę chorobę.

Inne przyczyny i objawy zapalenia pęcherza

Zapalenie pęcherza często łączy się z infekcjami pochwy oraz sromu. Antykoncepcja dopochwowa także może przyczynić się do zapalenia pęcherza, powodem bywają również zła higiena miejsc intymnych oraz wady anatomiczne układu moczowego.

Objawami zapalenia pęcherza są częstomocz, nagła potrzeba oddania moczu w dzień, a jeszcze częściej w nocy. Pieczenie i ból towarzyszą temu schorzeniu. Dolegliwości bólowe najczęściej pojawiają się w podbrzuszu, do tego dochodzą podwyższona temperatura, zmiana zapachu lub inny kolor moczu (ciemnożółty lub pomarańczowy).

Najczęściej na zapalenie pęcherza cierpią aktywne seksualnie kobiety w wieku 20-50 lat. Choroba bywa nazywana także zapaleniem pęcherza miesiąca miodowego. Inną grupą kobiet narażonych na to schorzenie są panie w ciąży. Panowie nie są wolni od tej choroby, najczęściej cierpią na nią mężczyźni zmagający się z problemami z prostatą, ponieważ to schorzenie sprzyja zapaleniom pęcherza.

W jaki sposób zapobiegać stanom zapalnym pęcherza?

Na pewno trzeba pić dużo płynów (niegazowanej wody mineralnej, rozcieńczonego soku aroniowego lub soku z porzeczki), dbać bardzo mocno o higienę osobistą, niewstrzymywanie moczu. W początkowym stadium choroby zaleca się picie szklanki wody co pół godziny, aby wypłukać bakterie. Później częstotliwość picia można ograniczyć. Dzięki takiemu podejściu zapobiega się stanom zapalnym, ale nie eliminuje się ich na stałe. Nie należy eksperymentować samodzielnie, lecz najlepiej wybrać się do lekarza ogólnego, który zdiagnozuje chorobę i zaleci najlepsze leczenie. Gorączka, bóle w krzyżu lub krew pojawiająca się w moczu są sygnałami ostrzegawczymi i mogą być zapowiedzią zapalenia pęcherza. Nie bagatelizujmy objawów choroby, po kilku dniach od jej wystąpienia przy nieustępujących dolegliwościach należy udać się do lekarza prowadzącego.

Pozornie nieszkodliwe zapalenie pęcherza może zmienić się w stan zapalny nerek lub narządów rodnych, a w efekcie doprowadzić do niewydolności nerek oraz niepłodności. Nie wolno tej choroby zatem bagatelizować. Gdy zakończymy leczenie, należy zbadać mocz i upewnić się, czy kuracja była w pełni skuteczna. W przeciwnym razie leczenie musi być kontynuowane pod nadzorem lekarza.

Leczenie zapalenia pęcherza

Lekarze przepisują chorym najczęściej antybiotyki, chemioterapeutyki, leki przeciwbólowe i rozkurczowe. Częste oddawanie dużych ilości moczu pozwala wypłukać nieodpowiednie elementy z organizmu. Zalecane są też specjalne herbatki z ziół, które stosuje się w chorobach nerek i pęcherza moczowego, dostępne w sklepach zielarskich lub aptekach, wspomagające leczenie.

Witamina C w dawce 100 miligramów dziennie wspomaga również proces leczenia, podobnie jak kompoty lub soki z żurawin. Można rozważyć przyjmowanie probiotyków, leków z d-mannozą oraz mącznicy lekarskiej i berberyny. Zapalenie pęcherza powinno minąć najpóźniej po dwóch tygodniach od dnia rozpoczęcia leczenia występujących dolegliwości.

Po zakończeniu leczenia warto pić 2 litry płynów dziennie, aby przepłukać pęcherz i pozbyć się szkodliwych bakterii. Zalecane jest zachowanie higieny, podmywanie się dwa razy dziennie wodą z mydłem lub specjalnym żelem do higieny intymnej. Obcisła bielizna lub bielizna uszyta ze sztucznych tworzyw przyczynia się do rozwoju stanów zapalnych. Należy z niej zrezygnować na rzecz luźniejszej bielizny bawełnianej. Zimno sprzyja zakażeniom, dlatego należy zminimalizować ryzyko przeziębiania dolnych partii ciała, siadanie na kamieniach również nie jest wskazane.