Wirusowe zapalenie płuc

Grupą ryzyka szczególnie podatną na wirusowe zapalenie płuc są dzieci, okresem o zwiększonej intensywności zachorowań są zwłaszcza jesień i zima. Najczęściej przyczyną rozwoju tej choroby są powikłania po infekcjach wirusowych, wśród których wyróżnić można przede wszystkim adenowisusy, wirusy paragrypy, grypy oraz RSV. Pospolitą formą przenoszenia się choroby jest kontakt z chorą osobą. Proces precyzyjnej diagnozy powinien być podparty zdjęciem rentgenowskim płuc.

Fazy wirusowego zapalenia płuc

Podczas pierwszej fazy wirusowego zapalenia płuc obserwujemy ostre objawy w postaci znacznego podwyższenia temperatury ciała utrzymującego się przez dłuższy okres czasu, bóle stawów, głowy oraz mięśni, ogólne złe samopoczucie chorego i osłabienie. Przy drugiej fazie infekcja wirusowa zajmuje tkankę płucną, co powoduje powstanie suchego kaszlu, objawów duszności o różnym stopniu nasilania, bóle podczas oddychania zlokalizowane w okolicach klatki piersiowej.

Diagnoza i terapia lecznicza

Podstawowymi czynnościami niezbędnymi przy diagnozie są wykonanie zdjęcia RTG płuc oraz badanie krwi. Przy zdjęciu rentgenowskim powinny być widoczne charakterystyczne zacienienia zlewające się, natomiast badanie serologiczne powinno wykazać podwyższony wskaźnik przeciwciał odpowiedzialnych za zwalczanie antygenów wirusowych.

W zależności od wieku pacjenta dobiera się indywidualną terapię leczniczą. Leczenie szpitalne powinno być przeprowadzane zawsze u dzieci co najwyżej kilkuletnich. W pozostałych przypadkach stosuje się raczej leczenie domowe. Przy infekcji wirusowej nie stosuje się antybiotyków, jedynym wskazaniem do ich zastosowania jest ryzyko wystąpienia zakażenia bakteryjnego. Podczas leczenia niezwykle istotne jest spożywanie dużej ilości płynów przez chorego, usuwanie jak największej wydzieliny śluzowej lub ropnej, podawanie leków przeciwkaszlowych oraz wykrztuśnych. W uzasadnionych i wynikających z decyzji lekarza przypadkach stosuje się także leki przeciwwirusowe oraz leki stymulujące układ odpornościowy.

Profilaktyka

Celem zmniejszenia ryzyka zachorowania na wirusowe zapalenie grypy stosuje się szczepionki przeciwko grypie, których skuteczność sięga mniej więcej poziomu 70-80 procent, a ich skład jest dopasowany cyklicznie pod kątem występujących aktualnie zagrożeń. Ważne jest także unikanie kontaktu z osobami chorymi. Szczególną troską zwłaszcza w okresie największych zachorowań należy obdarzyć małe dzieci, wśród których diagnozuje się najwięcej zachorowań.