Rak nerki – objawy, leczenie, rokowania

Rak nerki jest dość rzadkim typem nowotworu. Stanowi ok. 3% wszystkich guzów złośliwych. Częściej chorują na niego mężczyźni (1,5:1).

Odsetek przeżywalności pięcioletniej systematycznie się zwiększa za sprawą ogólnodostępnej diagnostyki. Niestety, wciąż bardzo często choroba jest wykrywana w stadium, w którym nie jest możliwe pełne wyleczenie.

Objawy raka nerki

Nowotwór złośliwy nerki jest bardzo podstępnym zabójcą. Pierwsze objawy daje zazwyczaj wtedy, gdy jest już w bardzo zaawansowanym stanie. Klasyczna dla nowotworów układu moczowego triada: krwiomocz, ból w okolicy lędźwiowej i guz wyczuwalny w badaniu palpacyjnym jest charakterystyczna dla stopnia, w którym możliwe jest jedynie leczenie paliatywne i opóźnianie rozrostu choroby… Dlatego kluczowa jest diagnostyka. Specjaliści zgodnie przyznają, że wiele guzów nerki wykrywa się zupełnie przypadkowo – w czasie rutynowego badania USG jamy brzusznej.

Każdy z nas powinien przynajmniej raz do roku zgłosić się do lekarza po skierowanie lub zlecić badanie w ramach prywatnej opieki medycznej (np. w placówkach Medicover – http://www.medicover.pl/). Zdarza się, niestety, że badanie falami dźwiękowymi nic nie wykazuje i chory żyje w nieświadomości aż do momentu, gdy nowotwór będzie na tyle duży, aby stał się widoczny lub – co gorsza – zaczął dawać objawy. Zdecydowanie najlepszą metodą wykrywania raka nerki jest tomografia komputerowa. Z reguły jednak powinno się jej unikać, jeśli nie istnieje uzasadnione podejrzenie – ze względu na możliwe skutki uboczne, jakie powoduje promieniowanie.

Leczenie raka nerki

Podstawą leczenia guzów złośliwych nerki jest chirurgiczne wycięcie zmiany z odpowiednim marginesem zdrowej tkanki lub usunięcie całego narządu wraz z okolicznymi węzłami chłonnymi – w zależności od stopnia zaawansowania. Zabieg ten nazywa się nefrektomią (odpowiednio: częściową lub radykalną). Resekcja ognisk choroby jest najskuteczniejszą metodą postępowania w przypadku wykrycia złośliwego nowotworu nerki. Chemioterapia i naświetlania są w tym przypadku bardzo mało skuteczne.

Rak nerki – rokowania

Wycięta w czasie operacji zmiana trafia do badania histopatologicznego. Po odpowiednim wypreparowaniu guza patomorfolog sporządza opis mikroskopowy i makroskopowy. Określa w nim złośliwość raka (wg czterostopniowej skali) oraz charakteryzuje stopień zaawansowania choroby wg klasyfikacji TNM (wielkość guza, stan okolicznych węzłów chłonnych, ewentualne przerzuty). Rokowania są uzależnione właśnie od cech stwierdzonych w badaniu histopatologicznym. W przypadku guzów wczesnych, ograniczonych wyłącznie do nerki i o niskim stopniu złośliwości prognozy są bardzo dobre. Niestety, szanse na pięcioletnie przeżycie maleją drastycznie, jeśli stwierdzi się obecność ognisk choroby w węzłach chłonnych lub – co gorsza – w innych organach. Niezależnie od stopnia zaawansowania choroby, po operacji onkologicznej pacjent musi pozostawać pod opieką urologa lub onkologa.