Miażdżyca kończyn dolnych – objawy, leczenie i profilaktyka

Przewlekłe niedokrwienie nóg jest prawie we wszystkich przypadkach spowodowane zmianami miażdżycowymi w kończynach dolnych. Szczególnie narażone na to schorzenie są osoby starsze, powyżej 50. roku życia. Ponadto grupą wysokiego ryzyka są także narażeni ci, u których stwierdzony jest podwyższony poziom cholesterolu we krwi, zbyt duża waga ciała, brak odpowiedniej diety, mała aktywność fizyczna. Ponadto miażdżyca kończyn dolnych daje charakterystyczne objawy podobne do nadciśnienia tętniczego.

Objawy miażdżycy kończyn dolnych

Przewlekłe niedokrwienie kończyn dolnych daje o sobie znać w momencie gdy osoba chora uskarża się na problem ziębnięcia całej stopy lub też palców cyklicznie w okresie dnia oraz samej nocy. Zmianom miażdżycowym w nogach towarzyszą często także bóle łydki, które powstają przy aktywności ruchowej, a ustępują w momencie odpoczynku. Zaawansowany stan miażdżycy objawia się także symptomami dającymi o sobie znać również w stanie spoczynku, np. w pozycji leżącej. Są nimi silne bóle ud, łydek oraz palców u nóg. Pojawiać się może drętwienie nóg, ustępujące po masowaniu. Charakterystyczna jest także bladość samej skóry, jej powierzchnia staje się zimna ze względu na niedokrwienie w zmienionych chorobowo miejscach; pojawia się także zsinienie kończyn oraz ich dokuczliwa bolesność.

Zaawansowana miażdżyca kończyn dolnych powoduje także ponadregularny proces rogowacenia naskórka i zmianę budowy paznokci. Owłosienie znajdujące się na stopie oraz łydkach wypada, przy końcowym stadium choroby mamy także do czynienia ze zgorzelami, martwicą i owrzodzeniami pojawiającymi się m.in. na piętach, palcach oraz łydkach. Miażdżycy nóg często towarzyszą także blaszki miażdżycowe zlokalizowane w tętnicach nerkowych, podobojczykowych oraz nerkowych. Choroba wieńcowa również występuję na ogół w parze z miażdżycą kończyn dolnych.

Zadbaj o codzienną profilaktykę

Postępowanie profilaktyczne zmniejszające ryzyko zachorowania na miażdżycę kończyn dolnych jest analogiczne do czynności, jakie powinniśmy wykonywać w przypadku zapobiegania zmian miażdżycowych w innych rejonach naszego układu krwionośnego. Zalecany jest ruch w postaci np. jazdy na rowerze, spacerów, indywidualnych ćwiczeń fizycznych. Celem aktywności ruchowej jest przede wszystkim poprawa krążenia obocznego w nogach i zwiększenie tolerancji organizmu na ból wysiłkowy. Zaleca się także rzucenie papierosów, utrzymywanie prawidłowej masy ciała, odpowiednio zbilansowana dieta bogata w tłuszcze roślinne oraz w miarę możliwości unikanie stresu.

Regularne badanie ciśnienia tętniczego krwi daje lepszą kontrolę nad naszym organizmem. Przy profilaktyce zmniejszającej ryzyko zachorowania na miażdżycę nóg należy także brać pod uwagę choroby, które często współistnieją z tym schorzeniem, a są nimi nadciśnienie tętnicze, otyłość oraz cukrzyca.

Leczenie zmian miażdżycowych

W przypadku stwierdzenia zmian miażdżycowych w okolicach kończyn dolnych osobie chorej podaje się leki rozszerzające naczynia krwionośne i leki obniżające możliwości krzepliwości krwi. W bardziej zaawansowanym stadium choroby celem poszerzenia lub udrożnienia tętnic wykorzystuje się charakterystyczny balon lub też protezę ze stali bądź z nitynolu, która jest wszczepiana. Przy najcięższych przypadkach interwencja chirurgiczna jest niezbędna.

Postępowanie chirurgiczne w zdiagnozowanych zmianach miażdżycowych w kończynach dolnych o wysokim stadium zaawansowania jest identyczne z postępowaniem przy tego typu zmianach chorobowych zlokalizowanych w innych częściach ciała – stosuje się usunięcie blaszki miażdżycowej poprzez jej wycięcie ze ścianki tętnicy, wszczepia się bajpasy, które pełnią zadanie dodatkowej możliwości dla obiegu krwi.