Jedna z najtrudniejszych dziedzin medycyny – ginekologia

Ginekologia to jedna z najtrudniejszych dziedzin medycyny, w dodatku ściśle powiązana z położnictwem. Chcąc zostać ginekologiem lekarz musi odbyć kilkuletnią specjalizację oraz wymagane staże na oddziałach szpitalnych, ambulatoriach położniczych oraz w poradniach.

Po ich zaliczeniu i zdaniu egzaminu, staje się on specjalistą od chorób kobiecych narządów płciowych oraz porodów, zarówno naturalnych jak i przez cesarskie cięcie. Szczególnie trudnymi przypadkami, w tej dziedzinie medycyny, są choroby nowotworowe piersi, jajników i macicy. Podczas ich leczenia, lekarz ginekolog, musi wykazać się nie tylko szeroką wiedzą, ale także empatią, odpowiednią komunikacją werbalną i niewerbalną oraz znajomością psychologii.

Pierwsze badanie ginekologiczne

Pierwsza wizyta u ginekologa jest krępującym przeżyciem dla nastolatki. Młode dziewczęta dużo częściej wybierają lekarzy swojej płci aniżeli przeciwnej. Dzięki temu odczuwają mniejszy wstyd podczas badania oraz rozmowy edukacyjnej dotyczącej aktywności seksualnej.

Momenty, które przynoszą najwięcej satysfakcji w ginekologii to przyjście na świat dziecka, zarówno podczas porodu naturalnego jak i przez cesarskie cięcie. Te wzruszające chwile zapadają w pamięci lekarzy i całego personelu medycznego na długo. A odbiór pierwszego porodu to wyjątkowo mistyczne przeżycie. Zanim jednak to nastąpi, ginekolog musi zwrócić szczególną uwagę na kobietę i jej dziecko w czasie ciąży.

Przygotowanie do porodu

Przygotowanie do porodu nie polega bowiem tylko i wyłącznie na czasowej kontroli wyników ciężarnej, ale także na jej edukacji dotyczącej diety, trybu życia, odpowiedniego oddychania w czasie porodu, laktacji, okresu połogu, ale także i odpowiedniej pielęgnacji noworodka. W tym zadaniu lekarzowi pomagają pielęgniarki i położne. Wspólnie tworzą fachowy zespół interdyscyplinarny.

Rozwój ginekologii i położnictwa na poziomie Europejskim nastąpił szesnaście lat temu. Wtedy to dziedzina ta wyodrębniła „trójstopniowy system opieki okołoporodowej”. Nastąpiło również poszerzenie opieki neonatalnej oraz wzrost ilości zabiegów in vitro, które do tego roku były częściowo refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Źródło: Macromedica – Centrum Medyczne.