Czym jest zespół Cushinga? Jakie są przyczyny i objawy? Badania, leczenie choroby

Wskazać można bardzo wiele chorób, które brzmią co najmniej tajemniczo. Z całą pewnością zaliczyć do tego grona można zespół Cushinga, który określany jest także mianem hiperkortyzolizmu.

Czym jest zespół Cushinga?

Hiperkortyzolim to zespół objawów, które mają związek z zaburzeniami hormonalnymi. Pojawiają się na skutek wytwarzania zbyt dużej ilości kortyzolu. Chorobę tą najczęściej rozpoznaje się u osób, które ukończyły już dwudziesty rok życia, ale nie przekroczyły jeszcze pięćdziesiątki.

Jak objawia się choroba Cushinga?

Typowa dla zespołu Cushinga jest zwana zwana otyłość cushingoidalna. Tkanka tłuszczowa gromadzi się w górnej części ciała, nie obejmując przy tym rąk oraz nóg. Tym, co pozwala na pierwszy rzut oka rozpoznać hiperkortyzolim jest bawoli kark – duże nagromadzenie tłuszczu w miejscu między ramiona. Charakterystyczna jest również pełna twarz, którą określa się mianem księżycowej.

Oprócz wyżej wymienionych, stwierdza się również objawy skórne, psychiczne, a także te, które obejmują układ mięśniowy oraz kostny.

W przypadku zmian skórnych są to:

• trudny do opanowania trądzik;
• liczne infekcje skórne, które nie poddają się leczeniu;
• rumień występujący na twarzy;
• rozstępy pojawiające się na udach, brzuchu oraz piersiach;
• liczne siniaki.

Objawy ze strony układu kostnego i mięśniowego to:

• ból kości;
• duże osłabienie mięśni;
• często złamania żeber i kręgosłupa, które spowodowane są odwapnieniem;
• silne bóle pleców.

Osoby chore na zespół Cushinga często borykają się z depresją oraz lękiem. Obserwuje się u nich również wyraźne zmiany zachowania.

Dużym problemem kobiet chorych na hiperkortyzolizm jest zbyt silne owłosienie twarzy, szyi oraz klatki piersiowej. Włosy mogą pojawić się również na brzuchu oraz udach. Pojawiają się trudności z zajściem w ciąże, które spowodowane są nieprawidłowym funkcjonowaniem jajników. U mężczyzn wystąpić mogą problemy ze wzwodem oraz nikłe zainteresowanie seksem.

Rozpoznanie zespołu Cushinga i przeprowadzane badania

Wstępną diagnozę lekarz stawia, opierając się na przeprowadzonym wywiadzie. W celu potwierdzenia rozpoznania konieczne jest jednak wykonanie badań laboratoryjnych oraz testów, które mają na celu ustalenie poziomu hormonów. Zleca się:

• analizę moczu pod kątem wydalania wolnego kortyzolu;
• tak zwany test hamowania;
• badanie śliny pod kątem stężenia kortyzolu w porze wieczornej;
• badanie osocza pod kątem stężenia kortyzolu o północy;
• pomiar ASTH;
• test CRH.

Konieczne jest również wykonanie tomografii komputerowej oraz rezonansu magnetycznego. Dopiero komplet badań pozwala na postawienie diagnozy. Leczeniem osób chorych na zespół Cushinga zajmuje się endokrynolog.

Zespół Cushinga u dzieci

Zespół Cushinga rzadko występuje u dzieci i młodzieży. W tym wieku objawami choroby są najczęściej opóźnienia wzrostu kostnego, co w następstwie prowadzi do karłowatości.

Leczenie zespołu Cushinga

Niezależnie od tego, z jakiego powodu w organizmie znajduje się zbyt wysoki poziom kortyzolu zawsze jest to sytuacja niekorzystna. Konieczne jest więc wdrożenie odpowiedniego leczenia. To, jaką metodę zastosuje lekarz zależy jednak od przyczyny, która doprowadziła do powstania choroby.

Jeżeli za zbyt duży poziom kortyzolu odpowiada guz nadnercza, konieczne jest chirurgiczne jego usunięcie. Usuwa się całe nadnercze wraz z wrastającym w niego guzem.

Jeżeli przyczyną jest guz przysadki mózgowej, również niezbędny jest zabieg chirurgiczny. Musi on jednak zostać wykonany w wyspecjalizowanej klinice neurochirurgicznej.

Zanim lekarz przystąpi do operacji, chorego czeka długie leczenie farmakologiczne. Ma ono na celu zahamowanie syntezy kortyzolu. Takie postępowanie sprawia, że ryzyko powikłań po zabiegu jest o wiele mniejsze, a komfort samej operacji dużo wyższy.

Odpowiednie leczenie sprawia, że wiele objawów ustępuje całkowicie.